Şâhid, ıstılâh-ı mutasavvıfa kelâmında kesret üzere meşhûddur. Filân şâhid-i ilm, filân şâhid-i vecd, filân şâhid-i hâldir derler.

Bu ta’bîr ile kalb-i sâlikde hâzır ve mevcûd olarak kalbin meşgûl-u mülâhazası olduğunu murâd ederler. Kalbi istilâ eden ilim ise şâhid-i ilim, vecd ise şâhid-i vecd denir. Bir kimse bir şahsa alâka-i derûn hâsıl eylese, işbû  alâkadârı olduğu şahs-ı mahbûb, o kimsenin şâhididir. 

Er-Riyâd’üt-Tasavvufiye, 26. Bölüm.